Süfyan b. Uyeyne

(سفيان بن عيينة)

d.107/725- ö.198/814

Fıkıh ve hadîs âlimi. Tebe-i tâbiînin büyüklerindendir. İsmi, Süfyân bin Uyeyne bin Meymûn el-Hilâli el-Kûfî. Künyesi Ebû Muhammed'tir. 107 (m. 725)'de Şaban ayında Kûfe'de doğdu. 198 (m. 813)'de Mekke-i mükerremede vefât etti. Yetmiş kere hacca gitti. İmâm-ı a'zam ve İmâm-ı Şâfiî ile görüştü. Hadîs ve tefsîr ilimlerinde kitapları vardır. Babası tarafından Mekke'ye götürüldü ve orada yerleşti. Daha dört yaşında iken Kur'ân-ı kerîmi ezberledi. Yedi yaşında iken hadîs-i şerîf yazmaya başladı.

Hocaları: Zührî, Şa'bi Amr İbn-i Dinar, Abdullah İbni Dinar gibi büyük âlimlerden hadîs-i şerîf rivâyet etti.

Öğrencileri: Kendisinden de, İmâm-ı A'meş, Süfyân-ı Sevrî, İbn-i Mübârek, İmâm-ı Şâfiî, Ahmed İbni Hanbel gibi büyük zâtlar hadîs-i şerîf rivâyet ettiler.

 Eserleri:

Tefsiru Süfyan b. Uyeyne

İlgili Çalışmalar

TEZLER:

Süfyan b. Uyeyne ve Hadis İlmindeki Yeri, Fuat Karabulut, DR Tezi, Atatürk Ünv. Dan.İbrahim Bayraktar, Erzurum 2007, 180 sayfa

MAKALELER:

Süfyan b. Uyeyne ve Hadis Cüz'ü, Abdulkadir Evgin, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 2003/III